Πριν αρκετά χρόνια στην Ελλάδα η μόνη πληροφοριακή οδός για τον ερασιτέχνη ψαρά ήταν τα "ψαροπεριοδικά" . Όπως ήταν επόμενο, υπήρξε και αρκετά έντονος ανταγωνισμός, με "δηλώσεις κορυφαίων" και άλλα τέτοια χαριτωμένα, που ουσιαστική διαφορά δεν έκαναν, απλώς αναμόχλευαν τη σκόνη και τη λάσπη και έκαναν τον αναγνώστη να αναρωτιέται :
" Για ψάρεμα δε θα μιλάγαμε? "
Βέβαια όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, καθώς το κάθε περιοδικό είχε συμφέρον από το "μαύρισμα" του ανταγωνιστικού. Μην ξεχνάμε ότι το αναγνωστικό κοινό ήταν -και είναι- εξαιρετικά μικρό σε αριθμούς, σε σχέση με άλλους τομείς. Έτσι η "πίτα" ήταν αρκετά μικρή για να χωρέσει τρία και τέσσερα περιοδικά, πόσο μάλλον όταν το κάθε ένα κόστιζε από 6 έως 7€.
Το θετικό βέβαια ήταν ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, αρκετοί αρθρογράφοι παρουσίασαν νέες τεχνικές στο ευρύ κοινό, και αρκετές άλλες -πάλι μέσα από αυτά τα περιοδικά- εξελίχθηκαν. Η Ελλάδα από το "Πεταχτάρι" πέρασε σιγά-σιγά στην αρχή και με άλματα μετά, στην εποχή του Carbon.
Ψαρέματα όπως το Εγγλέζικο (ή Match Fishing πιο σωστά), το Bolognese, το Surf Casting, Ledgering, Jigging, Shore Jigging, Spinning, Συρτή με Φύλακα και άλλοι "νεωτερισμοί" μπήκαν στη ζωή μιας και το κλασσικό Πεταχταράκι με το "Ζοκάκι" το "Αφρωτό" και άλλα κλασσικά ψαρέματα αρχίσαμε να τα ξεχνάμε...
Ευτυχώς υπήρξαν και μερικοί Ρεμπέτες ψαράδες - αρθρογράφοι που ξαναέγραψαν για το "Αφρωτό" και το "Ζοκάκι" ενώ το "Greek Πολυάγκιστρο" έμεινε σταθερά στο προσκήνιο χάρη στον Παπαθανασίου.
**********
Ο αθέμιτος ανταγωνισμός με τις δηλώσεις και τα λοιπά όμως, σε συνδυασμό με τη "μόδα των DVD" που κράταγε πολύ ψηλά την τιμή του τεύχους, αλλά και την εμφάνιση κάποιων ψαρευτικών φόρουμ, απαξίωσε τα περιοδικά στον πολύ κόσμο και πλέον αρκετοί ισχυρίζονταν ότι τα περιοδικά δεν προσφέρουν τίποτα, ξεχνώντας βέβαια από πού έμαθαν οι περισσότεροι τις νέες τεχνικές εκείνη την εποχή. Από την άλλη όμως, το κλίμα του "Τύπου" είχε τόσο δηλητηριαστεί από την ίντριγκα που -μοιραία- αυτό συμπαρέσυρε και την ποιότητα των τευχών. Ήρθε και η κρίση και το γλυκό έδεσε...
Σε αυτή την κατάσταση όμως εμφανίστηκε ένα ενδιαφέρον φαινόμενο.
Άρχισαν να κάνουν έντονη την παρουσία τους κάποια φόρουμ νέα, διαφορετικά και εξειδικευμένα, όπως οι Greekspinners, οι Psarades και άλλα, ενώ έντονη άρχισε να γίνεται και η παρουσία διαφόρων sites και blogs, όπως το SeaSpinning (να παινέψουμε και το σπίτι μας...), το Sea-Maniacs (το παλαιότερο ψαρο-blog στην Ελλάδα ίσως), το Custom Rods, FlyFishing.gr, Bluedreamsfishing , Spinningmadness και άλλα, παράλληλα όμως ξεπετάχτηκαν και άλλα sites όπως το Lurebites, CarpMatchfishing, το Sportfishingclub, το Anglers.gr και άλλα ακόμα που -ας με συγχωρέσουν οι owners- δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή.
Τι κοινό έχουν όλα αυτά τα sites πέρα από την ψαρευτική ύλη?
Την Αξιοπρέπεια.
Κανείς δεν καταφέρεται εναντίον κανενός και το θέμα που κυριαρχεί είναι το ψάρεμα.
Παρόλα αυτά με την ταυτόχρονη παρουσία όλων αυτών, άρχισε να γίνεται πάλι εμφανές το Ελληνικό στοιχείο της ομοψυχίας...
Φυσικά είναι ορατή η ειρωνεία πίσω από τη λέξη "ομοψυχία"...
Δεν μπορώ να αντιληφθώ για ποιό λόγο και με ποιά κριτήρια, μπορεί να θεωρεί κάποιος ως "ανταγωνιστικό" ένα άλλο ψαρευτικό site.
Εκτός βέβαια αν έχει άμεσα οικονομικό όφελος από την μόνη παρουσία του δικού του site.
Και φυσικά κάτι τέτοιο δεν υφίσταται... Άρα?
Πιστεύω ότι ο "ανταγωνισμός" αυτός , όπως παρουσιάζεται στο Facebook και στις κουβέντες μεταξύ ψαράδων, είναι ένα κακό κατάλοιπο μιας περασμένης εποχής. Της εποχής της παρακμής του Τύπου, που ανέφερα πιο πάνω.
Ίσως να κάνω λάθος αλλά πιστεύω ότι δεν κάνω. Σιγά σιγά αυτές οι ασθένειες θα εκλείψουν και -ελπίζω- να έρθουμε σε ένα επίπεδο σαν αυτό των Ισπανών φίλων μου, όπου ο ένας στηρίζει τον άλλον με συνεχείς αναφορές και συμμετοχή σε σχόλια.
Κατά την άποψη μου, η ταυτόχρονη παρουσία διαφορετικών sites μόνο καλό μπορεί να φέρει εφόσον τηρείται η αρχή του σεβασμού προς τη δουλειά του άλλου. Την περίοδο που απείχα από το SeaSpinning, είδα κάποια εξαιρετικά άρθρα να αναρτώνται, για διάφορες τεχνικές. Χάρηκα το χρόνο μου με ένα ζεστό καφέ (όταν ο μικρός κοιμόταν) να περιδιαβαίνω το Lurebites και άλλες διάφορες Ελληνικές ιστοσελίδες και φόρουμ, όπου είδα πράγματα που αγνοούσα, ξαναθυμήθηκα άλλα που είχα ξεχάσει, έμαθα άλλες απόψεις για πράγματα που θεωρούσα αλλιώς και γενικά, πέρασα καλά.
Αυτό δεν είναι όμως -και δεν μπορεί ποτέ να είναι- αποτέλεσμα "Ανταγωνισμού" . Το φαινόμενο που οδηγεί σε τέτοιο πληθωρισμό απόψεων, το ονομάζω "Πλουραλισμό" .
Ξένη λέξη αλλά περιγράφει πολύ καλά αυτό που συμβαίνει στο internet αυτό τον καιρό. Και είμαστε μόνο στην αρχή!!!
Κάπου ίσως αυτή τη στιγμή να βρίσκεται ένας πιτσιρικάς που διαβάζοντας το SeaSpinning, το Lurebites ή κάποιο άλλο site, να εμπνευσθεί και να δημιουργήσει σε ένα δυο χρόνια το καλύτερο site του είδους. Ποιός δε θα ήθελε κάτι τέτοιο αλήθεια...
Ποιός δε χαίρεται να βλέπει τρεις ή τέσσερεις διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα και -ζυγίζοντας- να κρίνει ποια τον εκφράζει ή συνδυάζοντας τα παραπάνω, να γράψει τη δικιά του?
**********
Είναι όλα καλά και σωστά όμως? Είναι καλό και σωστό να γράφει "ο καθένας ότι του κατέβει" και να δημοσιεύονται απόψεις "κατευθυνόμενες" ή άλλες που επαίρονται ως "ανεξάρτητες" ?
Και βέβαια είναι!
Αυτό προσφέρει ο πλουραλισμός κατατεθειμένων απόψεων ή "Sites" . Από εκεί και μετά έγκειται στον καθένα να κρίνει ποιον -αν κάποιον- θα παρακολουθεί και για πόσο.
Προς το παρόν τα πράγματα είναι ακόμα στο πεδίο "Ανταγωνισμός" . Ελπίζω σύντομα να αλλάξει ο τρόπος θεώρησης των πραγμάτων και να επικρατήσει ο Πλουραλισμός.
Δύσκολο προς το παρόν, αλλά ίσως σύντομα στα σχόλια του κάθε Blogger ή τις σελίδες του Facebook να φιγουράρουν άλλοι Bloggers και Site Owners...
Στον Τύπο φαίνεται ότι νέα πράγματα άρχισαν να κινούνται και τα παλιά θα αναβαθμίσουν την ύλη τους. Εκεί ο ορθός ανταγωνισμός ίσως να δώσει καλύτερη ύλη και -ελπίζω- φθηνότερο περιοδικό γιατί πλέον τα 7€ κοντεύουν να γίνουν... μεροκάματο!!!
Με έπιασε πολυλογία αλλά Σάββατο πρωί με κολλάρο στο λαιμό -που να μην μπορώ να πάω πουθενά- και μετά από πολύ καιρό που έχω να γράψω.... Καταλαβαίνετε...
.png "English"){kind=small}
