Λίγη ευελιξία και... Λούτσοι υπάρχουν !!!

Ακόμα μια χρονιά που τα κοπάδια των Λούτσων κατακλύζουν τις ακτές και τα λιμάνια της Ελλάδας.
Πριν κάποια χρόνια τους απαξίωνα εντελώς, γιατί θεωρούσα το ψάρεμά τους πολύ εύκολο αλλά και γιατί ο εξοπλισμός μου, δεν άφηνε κανένα περιθώριο "μάχης" με αυτά τα ψάρια και εξηγούμαι :

Τότε τους ψάρευα με ένα υπερβολικά μαλακό καλάμι και με πετονιά 0.25, επίσης υπερβολικά ελαστική. Τι μάχη να γίνει και τι φρένα να πάρει ένα ψάρι, όταν η παραβολή του καλαμιού δίνει μια οργιά και η επιμήκυνση της πετονιάς -τότε- έδινε άλλες δυο οργιές στα είκοσι μέτρα...

Η άποψη άλλαξε όταν με πιο σκληρά καλάμια και νήμα στο μηχανισμό, είδα πόση δύναμη και πόσο πείσμα μπορεί να βγάλει αυτό το ψάρι, ειδικά σε μεγάλα μεγέθη...
Ακόμα θεωρώ ως ένα από τα πιο δύσκολα ψάρια που έχω βγάλει, έναν Λούτσο πάνω από τρία κιλά, που πιάστηκε στη βάση μιας αποχής και για αρκετά λεπτά, ότι και να έκανα, το ψάρι δεν παραδινόταν με τίποτα. Ομολογώ οτι εξεπλάγην όταν είδα τη μακριά σιλουέτα του μπροστά μου...

Πάμε στο παρόν...

Πού να πάνε να γλιτώσουν τα καημένα τα ψάρια....

Στην αρχή τα ψαρεύαμε με όποιο minnow βρίσκαμε με καλή βολή και λίγο"βαθιά" πλεύση.  Στη συνέχεια και αφού τα "Original" και "Crystal" τα έμαθαν οι Λούτσοι και έπαψαν να τα κυνηγάνε, το μακελειό συνεχίστηκε και εντάθηκε, με τις σιλικόνες.
Και ο πιο άσχετος να έριχνε μια σιλικόνη στο νερό, θα έπιανε Λούτσο... Μέχρι που σύντομα τις έμαθαν και αυτές.

Ήρθε η σειρά του περίφημου Sayoris... Πόσα και πόσα ψάρια άφησαν το μάταιο τούτο κόσμο, δίνοντας την τελευταία τους δαγκωνιά σε ένα ψεύτικο κοντόραμφο...  Όπως και στο παρελθόν, τα ψάρια έμαθαν την κίνηση του Sayoris, αλλά πάνω που θα έλεγε κανείς πως "πλέον ψάρια θα πιάνουν λίγοι" (όπως διάβασα στο Facebook) , ήρθε ο μεγαλύτερος σφαγέας Λούτσων μέχρι τώρα...

Το Mommoti !

Πάλι ζημιές και εκατόμβες ψαριών αλλά αυτή η κολώνια κρατάει αρκετά. Φαίνεται πως τα ψάρια αυτά παραμερίζουν τις επιφυλάξεις τους, όταν το μέγεθος του δολώματος και η "δυσκολία" στην κίνησή του, "αξίζουν τον κόπο για μια επίθεση" .

 Το μέγεθος μετράει λοιπόν, όταν πρόκειται για Λούτσους. Έτσι εκτός από τα Mommoti μεγάλη ζημιά κάνουν και τα 17άρια Max-Rap (μετά τη διόρθωση του Takis Koll) αλλά και -κυρίως- τα 175 και 200άρια  DUO Slim - Flyer, τα οποία είναι και βυθιζόμενα.

Λύσεις λοιπόν υπάρχουν πολλές. Αν τα ψάρια δεν τρώνε στο ένα δόλωμα, απλά το αλλάζεις με κάποιο άλλο τύπο. 

Πρόσφατα σε κάποιο ψάρεμα, ένας από τους "επιστήμονες" του ψαρέματος (αυτοί που έρχονται και σε πρήζουν μέχρι που τα παρατάς και φεύγεις) μου έλεγε κουνώντας το κεφάλι : "Ότι και να βάλεις, δεν τρώνε σε τίποτα. Τα έχουν μάθει όλα τα ψεύτικα..."  .
Του απάντησα πως, αν ένα ψάρι έχει μάθει όλα τα δολώματα, τότε χαλάλι του, και ας μην πιαστεί ποτέ" .
Νόμισε πως τον κορόιδευα και ψιλοπαρεξηγήθηκε (οπότε ησύχασα και εγώ), αλλα του έλεγα αλήθεια.

Είναι ποτέ δυνατόν να έμαθε ένα ψάρι ΟΛΕΣ τις παγίδες?  Και αν τις έμαθε κάποιο, ε, άστο να ζήσει!

Αλλά... σιγά μην τα έμαθε όλα !!!

Ψάρια υπάρχουν (θυμίζει τίποτα?)  και από ότι έμαθα στην "Έκθεση" υπάρχουν πολλά. Αρκεί μια ματιά στο Facebook για να δει κανείς φωτογραφίες να αναρτώνται καθημερινά.
Και εδώ στα Χανιά που φέτος -υποτίθεται- δεν φάνηκαν μεγάλα κοπάδια, ψάρια υπάρχουν για όλους.

Όρεξη να υπάρχει και ευελιξία από τον ψαρά.
Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις οτι κάθε βράδυ στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα και με το ίδιο χρώμα  Mommoti ("το Bar φίλε σφάζει" -σου λέει ), θα παίρνεις ψάρια, ανεξαρτήτως καιρού, φεγγαριού και οτιδήποτε άλλου...

Λίγη ευελιξία και προσοχή στις κινήσεις των ψαριών και είπαμε... ψάρια υπάρχουν για όλους. Και δε χρειάζεται να πας και μακριά. Από ότι μαθαίνω, οι ακτές της Αττικής γέμισαν Λούτσους φέτος....


 For my foreign friends :    Loutsos - Loutsoi, is the name for Barracudas in Greek



Σχετικές Αναρτήσεις  :                 

Εποχή του Barracuda

Ένας Λούτσος δε φέρνει την Άνοιξη 

The Lure Destroyers... (Τι περίμενες ?)

Read More "Λίγη ευελιξία και... Λούτσοι υπάρχουν !!!"

Δύο χρόνια SeaSpinning...

Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια...   Να πω την αλήθεια ούτε που το κατάλαβα. Είναι ο κανόνας ίσως, που λέει πως όταν περνάς καλά, ο χρόνος περνάει γρήγορα...

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία δύο χρόνια το SeaSpinning είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη πλευρά της ζωής μου.  Eίναι επίσης αλήθεια όμως, πως τον τελευταίο χρόνο και ειδικότερα το τελευταίο εξάμηνο, μου ήταν σχεδόν αδύνατο να βρω τον χρόνο για να ασχοληθώ με αναρτήσεις, σχόλια και όλα αυτά που "απαιτεί" ένα blog-site.
Ο χρόνος μου αναλώνεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στο baby-sitting, δηλαδή στα παιχνίδια με το γιο μου ή στο να τον νανουρίζω. Και σε κάθε νανούρισμα κοιμάμαι πρώτος οπότε πού να βρω χρόνο....

Όλα καλά όμως και πάμε να δούμε τα δεδομένα του SeaSpinning για ένα χρόνο που πέρασε.

Πέρυσι λοιπόν τέτοιες μέρες ξεκίνησε η μεγάλη άνοδος του Seaspinning στα στατιστικά του. Από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 2012 καθημερινά επισκέπτονταν το SeaSpinning από 250 έως 550 φίλοι με αποκορύφωμα κάποιες μέρες που έσπασε το κοντέρ με πάνω από 650 μοναδικούς επισκέπτες. Συνολικά 59.204 επισκέπτες , εκ των οποίων οι 24.792 ήταν νέοι επισκέπτες, επισκέφθηκαν και διάβασαν το SeaSpinning 154.343 φορές.

Παρά το δυναμικό ξεκίνημα του πρώτου εξαμήνου (το 70% των επισκέψεων τότε πραγματοποιήθηκε) στην πορεία υπήρξε κάμψη γιατί απλούστατα, δεν είχα πια το χρόνο  να ασχοληθώ με το SeaSpinning. 

Τα πράγματα μάλλον αλλάζουν σιγά σιγά οπότε ελπίζω σύντομα να αποκατασταθεί μια σταθερότητα στη ροή των θεμάτων. Δυστυχώς δεν είναι ακριβώς στο χέρι μου πια, ελπίζω όμως να το καταφέρω.

**********

Οφείλω σε όλους τους αναγνώστες του SeaSpinning ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να διαβάζετε τις αναρτήσεις μου και να σχολιάζετε, πάντα ευπρεπώς.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου fish-bloggers από την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, Πορτογαλία, Ιαπωνία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κορέα, Καναδά και Σκανδιναβικές χώρες, για την στήριξη που μου προσφέρουν φιλοξενώντας το SeaSpinning στα Sites τους.

Ακόμα περισσότερο ευχαριστώ τους Miguel de Solorobalizas, VITU, Pescachuff, Ruben Elme, Juan Popper, PescaManel για τη συμμετοχή τους.

Στα Ελληνικά sites το SeaSpinning φιλοξενήθηκε για ακόμα μια φορά και απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Lurebites, Greekspinners.com, SeaManiacs, Psarades.com , Paraktiopsarema.gr , Customrods.gr , Flyfishing.gr, Sportfishingclub.gr , Carp-Matchfishing.gr αλλά και όλα τα sites που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φιλοξένησαν συνδέσμους από το SeaSpinning.

Η φωτογραφία από όπου προήλθε το Banner του SeaSpinning

Σας ευχαριστώ όλους και ελπίζω για μια ακόμα χρονιά το SeaSpinning να κρατήσει το ενδιαφέρον σας και να αξίζει το χρόνο που σπαταλάτε για να διαβάσετε τις σελίδες του.

*** H τελευταία προσθήκη είναι οι ""σχετικές αναρτήσεις"" που βλέπετε ακριβώς από κάτω. Ίσως να κάνει καλύτερη την πλοήγηση, ίσως και όχι. Το αφήνω για λίγο καιρό και θα δούμε...

Read More "Δύο χρόνια SeaSpinning..."

DUO chart!!!

Σίγουρα υπάρχουν πολλές εταιρίες κατασκευής δολωμάτων που διεκδικούν τον τίτλο της "Σοβαρότερης" εταιρίας.  Η DUO βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές και αν κρίνω από τις κινήσεις της, τότε σίγουρα και ανεπιφύλακτα, θα πω οτι είναι η εταιρία που αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο στο να επικοινωνεί με το καταναλωτικό κοινό της.

Με ευχάριστη έκπληξη είδα ένα "χάρτη" όπου αναγράφονται όλα τα βασικά μοντέλα της DUO.  Στην αριστερή στήλη βρίσκεται η ένδειξη του βάθους σε μέτρα και στο χάρτη φαίνεται το πού πλέει το κάθε δόλωμα.

Ο χάρτης αφορά κανονικές συνθήκες (όχι καμιά τρελή φουρτούνα) και βέβαια δεν λαμβάνει υπ΄όψιν τα ενδεχόμενα jerks του χειριστή.
Τα βάθη είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο σημείο αναφοράς και μακάρι να δούμε τέτοιους χάρτες και από άλλες εταιρίες.

Read More "DUO chart!!!"

Αποφώνηση...

Τέλειωσε κι αυτή η "ψαρομάζωξη" ...

Περίμενα πως θα περάσω καλά, αλλά η αλήθεια είναι πως πέρασα ακόμα καλύτερα. Το γέλιο δεν έλειψε, τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν και το μόνο που έλειπε ήταν... τα ψάρια.

Στο ξεκίνημα της ημέρας ο ήλιος μας ζέστανε αρκετά και ανέβηκε περισσότερο η διάθεση όλων. Παρόλα αυτά, η πρόβλεψη του καιρού έπεσε μέσα και δυστυχώς σε μια μέρα "ανταριασμένη" με τα σύννεφα της καταιγίδας να περνάνε από πάνω μας (ευτυχώς έβρεξε καλά μόνο τρεις φορές και για λίγο την κάθε φορά), με το βαρόμετρο να έχει πάθει ίλλιγγο από το ανέβα κατέβα, δεν περίμενε κανείς να βγουν πολλά ψάρια.

Αυτό που περίμενα ήταν να δω κάποιο Λαβράκι να βγαίνει και όντως έτσι έγινε.

Μεγάλος "άτυχος"  ο Βασίλης που είχε την έμπνευση να ρίξει πριν την κοπή της πίτας, και ένα εντυπωσιακό Λαβράκι 2,5kg του χτύπησε μόλις μισή ώρα πριν την Έναρξη του ψαρέματος.
Και βέβαια τα εισαγωγικά γιατί πόσο ατυχία είναι να πιάνεις ένα Λαβράκι 2,5kg?

Με μια Μουρμούρα περίπου 400γρ και μια Σουπιά πήρα την άτυπη τρίτη θέση .   Δεύτερος ο Γιάννης Πετράκης με ένα μικρό Μυλοκόπι.

Άλλα ψάρια δεν είχαμε πέρα από κάποια μικρά.

Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και συνολικά η έκταση που ψαρεύαμε ήταν πάνω από 1km.
Η ψησταριά δούλευε συνεχώς, το κρασάκι εξαιρετικό και μας ζέσταινε καλά, και το κέφι δεν σταμάταγε.

Για το τέλος άφησα τον νικητή, δηλαδή τη Νικήτρια, την μόνη γυναίκα που ψάρευε!!!
Με ένα ωραίο Λαβράκι που έπιασε το βράδυ, πήρε το Κύπελλο (Champions League) για το μεγαλύτερο ψάρι αλλά και ένα Biomaster 8000.





Όλοι έδωσαν ραντεβού για την επόμενη φορά και προσωπικά ελπίζω να ξαναγίνει κάπου μέσα στο Μάϊο ή το Σεπτέμβρη που γυαλώνουν πεινασμένες οι Τσιπούρες στις παραλίες των Χανίων.
Εις το επανειδείν λοιπόν...

Περισσότερες φωτογραφίες στο :

ChaniaFishing.blogspot.com

Read More "Αποφώνηση..."

Συλλογικό ψάρεμα στα Χανιά !

Το κατάστημα του φίλου μου Βαγγέλη Ασγουδάκη διοργανώνει ένα Συλλογικό Ψάρεμα που θα συνδυαστεί με την κοπή της πίτας του 2013.

Θα γίνει στην παραλία του Μάλεμε αυτή την Κυριακή 10/2/2013 στις 15:00 και θα τελειώσει στις 22:00 .  Όπως κάθε φορά θα βραβευτεί το μεγαλύτερο ψάρι σε βάρος και ο τυχερός που θα βρει το φλουρί της πίτας. Πέρα από αυτό θα υπάρχει και κλήρωση για να μοιραστούν τα υπόλοιπα δώρα, μιας και φέτος οι χορηγοί είναι αρκετοί.

Κάθε χρόνο συμβαίνει αυτή η γιορτούλα που στήνεται πάνω στο κύμα και κάθε χρόνο με τον καιρό να χαλάει εκείνη τη μέρα.  Όμως πάντα καλά περνάμε και φέτος πάλι καλά θα περάσουμε...

Όσοι είστε στην Κρήτη και την Κυριακή θέλετε να ψαρέψετε κάπου, ελάτε στην παρέα, καλύτερα δύσκολα θα βρείτε.

Έχει δημοσιευτεί και σχετική ανάρτηση στο

***** ChaniaFishing.blogspot.gr *****

 ***** ChaniaFishing.blogspot.gr *****

Read More "Συλλογικό ψάρεμα στα Χανιά !"

Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι...

Πριν αρκετά χρόνια το ψάρεμα που ασχολιόμουν συστηματικά ήταν το εγγλέζικο (Match) και το Bolognese. Τότε το ψάρι που με έκανε να "κολλήσω" με τους φελλούς ήταν αναμφισβήτητα ο Σαργός. Μάλιστα λόγω της μετακίνησησής μου στα Χανιά -μια περιοχή που βρίθει από Σαργούς- το ψάρι αυτό κυριαρχούσε στο καλάθι μου στα περισσότερα ψαρέματα. Θεωρούσα μάλιστα -και θεωρώ ακόμα- οτι χωρίς Σαργό, εγγλέζικο δεν θα υπήρχε για μένα (και ίσως και για τους περισσότερους).

 

Εκείνη την εποχή ξεκινούσα να μαζεύω ότι πληροφορία έβρισκα για το Spinning. Πίστευα μέσα μου (διαίσθηση?) οτι αυτό το ψάρεμα θα με απασχολούσε στο μέλλον. 

Η ώρα αυτή δεν άργησε να έρθει και κάποια στιγμή άρχισα κουβέντες και ερωτήσεις στους πιο έμπειρους.

Παρατηρούσα οτι όλοι συμφωνούσαν σε ένα πράγμα : 

"Το Λαβράκι είναι όλα τα λεφτά στο Spinning" .

Ήταν ξεκάθαρη μια "εξάρτηση" των -λίγων τότε- αρθρογράφων spinners με το Λαβράκι. Η σχέση τους μαζί του ήταν περίπου ίδια με τη σχέση των "εγγλεζάδων" με το Σαργό. Εκείνο τον καιρό το Λαβράκι απασχολούσε σχεδόν αποκλειστικά τα άρθρα που δημοσιεύονταν.  Όπου και να κοιτούσε κανείς έβλεπε Λαβράκια και λίγα (πολύ λίγα) Γοφάρια και Λούτσους.



Εκείνες τις μέρες το Λαβράκι αντιπροσώπευε τον κύριο και ίσως  τον μόνο στόχο υψηλής αξίας για τον παράκτιο Spinner. Τα πράγματα τώρα είναι τελείως διαφορετικά. Θυμάμαι να διαβάζω για Μαγιάτικα και Συναγρίδες, τα οποία υπήρχαν μόνο ως ουτοπικός στόχος και μόνο κατά (πολύ μεγάλη) τύχη.
Θυμάμαι μια φωτογραφία του Quattrochii που με είχε στοιχειώσει, με μια μεγάλη Λίτσα ακουμπησμένη στο γόνατό του. Έλεγα οτι αυτά τα ψάρια είναι "εκτός στόχων" και μακρινά όνειρα. Λίγο πολύ το ίδιο έλεγε και ο ίδιος τότε...

Στιγμιότυπο απο το Thalassa με τη φωτογραφία που με στοίχειωνε

Ποιός μπορεί να πει τώρα οτι Μαγιάτικα, Λίτσες και Συναγρίδες είναι ουτοπικός στόχος? 
Πλέον και τα εργαλεία υπάρχουν, αλλά και οι τεχνικές.
Λόγω της σχέσης μου με το Shore Jigging, έχω βρεθεί πολλές φορές μπροστά στο σχεδόν ρητορικό ερώτημα από διάφορους φίλους : " Ποιό είναι το καλύτερό σου ψάρι?" . Και βέβαια το λέω ρητορικό γιατί όλοι -μα όλοι- θεωρούν οτι θα απαντήσω "Συναγρίδα" !
Έτοιμος ο άλλος να πάρει πάσα από την απάντησή μου και να αρχίσει να μου λέει για Συναγρίδες και άλλα "τέρατα" και ξαφνικά παίρνει την απάντηση... "Το Λαβράκι !!! "
Και βέβαια η αμηχανία και απογοήτευση (γιατί η "πάσα" δεν έγινε) είναι έκδηλη...

Αφού τα "κάστρα έπεσαν" και βέβαια μιλώ για τις Συναγρίδες, (πάντα ήταν ένα όνειρο για μένα) αλλά και τα Μαγιάτικα, και αφού έσβησε η φωτιά των ανικανοποίητων στόχων μετά από επανειλλημένες επιτυχίες σε αυτά τα ψάρια, έμεινε πια καθαρό το τοπίο για να έχει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Το δικό μου?  Ποτέ κανένα ψάρι δε με συγκίνησε περισσότερο από το Λαβράκι.
Μήπως έπιασα περισσότερες Συναγρίδες και Μαγιάτικα από ότι Λαβράκια?  Όχι βέβαια!
Μήπως είναι περισσότερο μαχητικά από ότι τα προηγούμενα δύο? Δεν τίθεται καν θέμα.
Τότε γιατί αυτό το κόλλημα με το Λαβράκι? Τόσα ψάρια -και σημαντικά μάλιστα- έχουν λυγίσει το καλάμι μου αλλά και των περισσοτέρων.

Πολύτιμο ψάρι αλλά...

Όμως τι άλλο θα μπορούσε να είναι? Ποιό άλλο ψάρι κάποιου σεβαστού μεγέθους μπορεί, να κρύβεται ακριβώς πίσω απο το βραχάκι που είναι πέντε μέτρα μακριά σου?
Ποιό ψάρι μπορεί να βρίσκεται στο ποιό αναπάντεχο μέρος που θα μπορούσες να φανταστείς και με μια ξαφνική έκρηξη "από το πουθενά" , να εξαφανίσει το δόλωμά σου και να λυγίσει με βιαιότητα το καλάμι σου?
Γιατί μεγάλος μαχητής μπορεί να μην είναι, αλλά όταν πιαστεί αρκετά κοντά σου, το πρώτο φευγιό έχει αρκετή δύναμη αν και μικρό σε διάρκεια.,
Ποιό άλλο ψάρι ενεδρεύει στα ρηχά και κάποιες φορές όταν συναπαντηθείς μαζί του -χωρίς να βαστάς καλάμι- το βλέπεις ξεκάθαρα οτι σε κοιτάει και σε ζυγίζει σαν πιθανή απειλή?
Ποιό άλλο ψάρι το συναγωνίζεται σε ευφυία?
Ποιό άλλο ψάρι - κυνηγός μπορεί να πλησιάσει έστω, την γεύση (καθαρά προσωπικό αυτό) ενός δίκιλου Λάβρακα  ?
Θα μπορούσα να απαριθμώ πολλούς ακόμα λόγους, για τους οποίους είναι τόσο σημαντικό -κυριολεκτικά πολύτιμο- για μένα, αλλά νομίζω το πνεύμα είναι σαφές...

 
Θα μου πει κάποιος οτι υπάρχουν και τα Γοφάρια και οι Λίτσες. Και βέβαια υπάρχουν. Και αυτά μπορεί να τα πιάσεις σε πολύ εντυπωσιακά ψαρέματα.  Ψαρέματα που θα σου αφήσουν εικόνες να τις θυμάσαι για πάντα. Αλλά κανένα από τα δύο αυτά ψάρια, δεν συγκεντρώνει όλα αυτά τα πλεονεκτήματα -και τόσα ακόμα- μαζί.  Μπορεί το φευγιό της Λίτσας να μην έχει ταίρι, αλλά το χτύπημα του Λάβρακα στα ρηχά νερά και κοντά σου, επίσης δεν έχει ταίρι.


Σκέφτομαι οτι τα χρόνια θα περάσουν και αν είμαστε τυχεροί (και σώφρονες) θα ψαρεύουμε Λαβράκια και μετά από πολύ καιρό. Και τότε θα υπάρχουν κι άλλα ψάρια κυνηγοί στη θάλασσα. Ίσως τότε κάποιος μικρός ψαράς να κοιτάει πώς γυαλίζουν τα μάτια του μπαμπά του, όταν πιάνει ένα μεγάλο Λαβράκι και να αναρωτιέται μέσα του...

Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι...?

Read More "Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι..."

Μια βολή ακόμα...

Έχει σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που σε κάνει να σηκωθείς χαράματα από το ζεστό σου κρεββάτι για να πας μέσα στο κρύο και -πολλές φορές- τη βροχή, να ψαρέψεις?  Τι είναι αυτό που ανυπόμονα περιμένεις ήδη από το προηγούμενο βράδυ που κανόνισες το ψάρεμα?
Σίγουρα η απάντηση είναι εύκολη : Η αγάπη και το μεράκι για το ψάρεμα. 
Όμως ακόμα ειδικότερα, τι είναι αυτό που,  αντί να πας για Match Fishing ή Surf Casting ή οτιδήποτε άλλο, σε έκανε να αρπάξεις το σάκο με τα τεχνητά και το καλάμι του Spinning και να μαστιγώνεις ασταμάτητα τη θάλασσα?
Τι είναι αυτό που σε κάνει να ρίξεις μια βολή ακόμα?

Πόσες και πόσες γραμμές δεν έχουν γραφτεί περιγράφοντας την πάλη με κάποιο δυνατό ψάρι...
Σε Casting, είτε σε Match, είτε σε Shore Jigging (ειδικά εδώ), ή στο κλασσικό Spinning, όλοι σχεδόν οι αρθρογράφοι αλλά και οι υπόλοιποι ψαράδες, έχουν αφιερώσει αρκετό χρόνο να περιγράφουν τα τραβήγματα του ψαριού τροπαίου. Ούτε και θυμάμαι πόσες γραμμές έχω αφιερώσει και προσωπικά για να γράφω αφηγήσεις από ψαρέματα. Άλλα πρόχειρα και άλλα δημοσιευμένα, αλλά η μάχη με το ψάρι πάντα είναι τα 3/4 του άρθρου.
Άρα η πάλη με το ψάρι θα έπρεπε να είναι το κίνητρο.
Έτσι δεν είναι...?

Από την άλλη δίκιο θα είχε και κάποιος να ισχυριστεί οτι αν δεν πιάνει ψάρια και δεν τα βγάζει, δεν έχει κίνητρο. Ποιός θα του έλεγε οτι κάνει λάθος?  Μπορεί πράγματι το πετυχημένο ψάρεμα να μην κρίνεται από το πόσα νεκρά ψάρια υπάρχουν γύρω σου, αλλά πώς να το κάνουμε, θες να πιάσεις και το ψάρι σου. Σίγουρα το αποτέλεσμα είναι ένα σημαντικός παράγοντας για την κάθε εξόρμηση.
Άρα αυτό πρέπει να είναι το κίνητρο?


Κάποιος πάλι, μπορεί να ισχυριστεί οτι και μόνο η επαφή με τη θάλασσα, είναι αρκετή για να τον ξαναστείλει στην παραλία, αλλά η επαφή με τη θάλασσα έχεις και με άλλες τεχνικές. Και μη βιαστεί κάποιος να πει οτι με το Spinning η επαφή είναι εντονότερη, θα είναι ψέμα.
Άρα?

Φαίνεται οτι τα κίνητρα μπορεί να είναι πολλά και διαφορετικά για τον καθένα, αλλά μιας και το τράβηξα μέχρι εδώ, θα πω και τη δική μου άποψη. Έχω την αίσθηση όμως οτι πολλοί θα συμφωνήσουν.

Σχεδόν σε όλες τις αφηγήσεις που έχω γράψει, κάθε φορά πασχίζω να βρω τρόπο να περιγράψω αυτή τη στιγμή και κάθε φορά αποτυγχάνω. 
Πόση αδρεναλίνη με κατακλύζει όταν το χτύπημα δεν το περιμένω και πόση μαζί με ενθουσιασμό όταν το χτύπημα έρχεται ακριβώς τη στιγμή και στο σημείο που περιμένω...
Με ποιές λέξεις να το περιγράψω αυτό το κύμα που με κατακλύζει, όταν ένα απαλό "τακ" διαδέχεται ένα ξέφρενο φευγιό. Εκείνη τη στιγμή που μέσα σε όλους τους χειρισμούς, παράλληλα το μυαλό ψάχνει να δώσει ταυτότητα στο ψάρι και να το χειριστεί αναλόγως...
Πώς να περιγράψω τη στιγμή που ένα Μαγιάτικο χτυπάει το jig και λυγίζει ανεξέλεγκτα το καλάμι απειλώντας να με παρασύρει κι εμένα μαζί του!!!
Με ποιό τρόπο να περιγράψω την ώρα που ένα απαλό "τακ" με κάνει να "καρφώσω" το Λούτσο που πιστεύω οτι τσίμπησε και ενώ μέχρι τότε τα ψάρια είναι μικρά, ξαφνικά ένα τρομακτικής έντασης φευγιό με δυνατά τινάγματα φανερώνει οτι έπιασα ένα κτήνος...


Νομίζω οτι είναι πέρα από ξεκάθαρο πως αυτό που προσωπικά με κάνει να πηγαίνω κάθε φορά στη θάλασσα, αυτό που με κάνει να ρίξω ακόμα μια βολή είναι εκείνη η μαγική στιγμή... Το χτύπημα!!! 
Κάτι που με ακολουθούσε από την αρχή και τελικά, εδώ που το σκέφτομαι γράφοντας αυτές τις γραμμές, σε ότι ψάρεμα και αν έκανα, αυτό που περίμενα πάντα ήταν αυτή η μαγική στιγμή που το καλάμι λυγίζει απότομα, ο φελλός βούλιαζε, ή το jig "κάπου" σταμάταγε και μετά αυτό το "κάπου" ξέσπαγε σε δυνατό φευγιό.
Πάντα αυτό που μου έδινε δύναμη για μια ακόμα βολή, ήταν αυτή η αναμονή του μεγάλου τσιμπήματος...

Θα μου πεις, "δηλαδή η πάλη με το ψάρι δεν σε ενδιαφέρει?"

Και βέβαια με ενδιαφέρει. Άλλωστε όπως προείπα, και εδώ έχω γράψει "παραμυθάκια" (Fairy tales) όπου περιγράφω τέτοιες μάχες. Και πώς θα μπορούσα άλλωστε να κάνω αλλιώς, όταν η μάχη με κάποιο μεγάλο ψάρι προσφέρεται για περιγραφή με εικόνες.

Και η πάλη αλλά και το αποτέλεσμα με κάποιο δυνατό ψάρι παραδομένο μέσα στην απόχη, είναι εκ των ουκ άνευ και θα ήταν από ψέμα μέχρι υπερβολή να πω οτι δεν με ενδιαφέρουν, ή οτι έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Είναι δύσκολο στη διατύπωσή του, αλλά θα προσπαθήσω να το αποδώσω.



Για μένα το ψάρεμα είναι σαν ένα ψηφιδωτό. Όλες οι ψηφίδες είναι το ίδιο σημαντικές. Έστω μια να λείπει, το ψηφιδωτό χαλάει. Η επαφή με τη θάλασσα, η επιλογή δολωμάτων, η δημιουργία συλλογής από γυαλιστερά ψαράκια, η πάλη με κάποιο ψάρι, το να κρατάω το ψάρι στα χέρια μου μετά, η ανέλπιστη επιτυχία από μια Συναγρίδα ή ένα καλό Λαβράκι, όλα αυτά και τόσα ακόμα είναι οι ψηφίδες στο δικό μου θαλασσινό ψηφιδωτό.
Όμως στο κέντρο βρίσκεται μια μεγάλη έντονη ψηφίδα, που χωρίς αυτή όλα τα υπόλοιπα χάνουν το χρώμα τους. Είναι αυτή που δίνει ζωή σε όλο το ψηφιδωτό.
Είναι αυτό που σε κάθε ψάρεμα, ακόμα και σε άψαρες μέρες, με ωθεί να κάνω μια βολή ακόμα...
Η μαγική στιγμή του τσιμπήματος και της πρώτης αντίδρασης του ψαριού. Όσο πιο έντονη τόσο το καλύτερο!

Πάω για ψάρεμα ...

 

Read More "Μια βολή ακόμα... "

Βαθιά ανάσα και πάμε παρακάτω...

Μια χρονιά που για να λέμε την αλήθεια δεν μου άφησε και τις καλύτερες αναμνήσεις. Κάθε μέρα που περνούσε κάτι καινούριο -και άσχημο- άκουγα για τα οικονομικά μου.  Το 2012 ήταν η χρονιά που πλέον τα οικονομικά ζητήματα έπαψαν να είναι θέμα για την "ποιότητα ζωής"  και άρχισαν να αφορούν ξεκάθαρα πλέον,  απλά ζητήματα επιβίωσης για τον περισσότερο κόσμο, ακόμα και εκτός Ελλάδας.

Αντίο λοιπόν 2012 και θα προτιμούσα να μην ξαναέρθει άλλη μια τέτοια χρονιά, από οικονομικής άποψης. 

Όμως δεν ήταν μόνο τα οικονομικά που γέμιζαν τις μέρες μας όλη την προηγούμενη χρονιά.

Όλοι σίγουρα θα έχουμε κάποιες όμορφες καθημερινές στιγμές να θυμόμαστε από τη χρονιά που πέρασε. 

Ο καθημερινός ορυμαγδός κακών ειδήσεων όμως, τείνει να επικαλύψει αυτές τις όμορφες στιγμές στη μνήμη μας.  

Αρκεί να κάτσουμε ήσυχα με ένα ζεστό καφέ και να προσπαθήσουμε να ξαναθυμηθούμε μόνο τις όμορφες στιγμές μας, για να δούμε οτι η ζωή είναι πιο όμορφη απο ότι παρουσιάζουν τα δελτία των 8.

Ένας φίλος το Σεπτέμβριο, υποστήριξε οτι "ποιά ομορφιά αν κάθε μέρα ακούς και κάτι χειρότερο..." και εν μέρει είχε δίκιο. Όμως την ίδια μέρα του Σεπτέμβρη είδα το γιο μου να κάνει το πρώτο του βήμα (και από τότε τρέχω να τον προλάβω που πέφτει...) .  

Δεν υπάρχει χρήμα που να αξίζει εκείνες τις στιγμές αλλά και όσες ακολούθησαν.

Ναι βρισκόμαστε σε κρίση, αλλά πάντα θα υπάρχει κάτι απλό και καθημερινό να μας δίνει κουράγιο να πάμε παρακάτω. Πάντα θα βρίσκουμε λίγο χρόνο να γελάμε σε μια κουβέντα με φίλους.

Μπορεί να είναι απαγορευτικό το κόστος ενός ψαρέματος, αλλά πάντα μπορούμε να κανονίσουμε μια εξόρμηση με φίλους γαι να μοιραστούμε το κόστος και τις εμπειρίες.  

Ωραίο να πιάνεις ένα μεγάλο ψάρι, αλλά πιο ωραίο όταν είναι και φίλοι μπροστά να πανυγηρίζουν μαζί σου!

Το 2013 φαίνεται (απ΄ότι λένε τα δελτία των 8...) οτι θα είναι η χειρότερη χρονιά που έχει περάσει η γενιά μας. Αλλά αν δίνουμε σημασία στα απλά και καθημερινά, πάντα θα βρίσκουμε δύναμη να πάμε παρακάτω.

Μέσα από την κρίση αρχίσαμε να δίνουμε αξία ξανά, σε πράγματα που τα είχαμε ξεχάσει. 

Η πλούσια ιστορία μας έχει να μας διδάξει ένα πολύ απλό και σοφό ρητό : 

                                                              

  "Ούκ εν τω πολλώ το ευ"

Το 2013 είναι μπροστά. Ότι και να γίνει είναι στο χέρι του καθενός από εμάς το πώς θα το χειριστούμε.  Από τότε που έφυγα από το σπίτι και αντιμετώπισα τις πρώτες δυσκολίες μου μέχρι τώρα, ένα πράγμα έχω στο μυαλό μου κάθε φορά που φαίνεται σα να σταματάει ο χρόνος μπροστά στα προβλήματα:

Βαθιά ανάσα και πάμε παρακάτω...

Το 2013 είναι μπροστά. Όλα καλά θα είναι και όλα καλά θα πάνε... 

Read More "Βαθιά ανάσα και πάμε παρακάτω..."

Lunker City... Soft killers!!!

Πόσες φορές έχω φτάσει σε αδιέξοδο...  Πόσες φορές άνοιξα την κασετίνα και κοίταζα σα χαμένος τα δολώματα που μου κόστιζαν ένα σκασμό λεφτά, αλλά το άτιμο το ψάρι που κυνηγάει μπροστά μου, αδιαφορεί πλήρως...

Πέρασαν χρόνια από την ημέρα που είδα πρώτη φορά το Slug Go. Να πω οτι ενθουσιάστηκα αμέσως... θα πω ψέμματα.

Εκείνη την περίοδο για μένα Spinning σήμαινε σχεδόν αποκλειστικά Popper και WTD. 

Τι να μου πει μια σιλικόνη, που μάλιστα δεν είχε και ουρίτσα...

Το δόλωμα πάντως μου έμεινε στο μυαλό και σύντομα το παρήγγειλα από το εξωτερικό. 

Τα δολώματα που παρήγγειλα ήταν το Fin-S-Fish 4΄΄ και 7΄΄  και το Slug Go 4.5΄΄  . Το πρώτο (7΄΄) το δόλωσα σε μια απλή και "αδιάφορη" μολυβοκεφαλή της Delalande και το δεύτερο στη μολυβοκεφαλή του Civelix.

Λίγες μέρες μετά, το ψάρεμα ήταν περίπου όπως περιγράφω στην πρώτη παράγραφο μέχρι που έβαλα "αυτά τα σιλικόνια" και συγκεκριμένα το Fin-S-Fish 7΄΄ .  

Τα νερά ήταν αρκετά βαθιά και κοφτά, αλλά ήξερα οτι στην κορυφή της αποχής κυκλοφορούν Λαβράκια, ενώ στο ανέβασμα είχα δει τα μικρόψαρα να "ανοίγουν" όπως όταν κάτι τα κυνηγάει. Όλες οι προσπάθειες ήταν μάταιες με minnow και deep divers και σκέφτηκα να ρίξω και το Fin-S-Fish.  

Μόλις στο δεύτερο μικρό τίναγμα, κάτι τράνταξε το καλάμι μου και με έκανε να σαστίσω. Δεν περίμενα τόσο γρήγορη επιτυχία... 

Μια συναγρίδα κοντά στα 3/4 του κιλού ήρθε στην επιφάνεια.

Συνταρακτική επιτυχία δεν ήταν, αλλά εκείνη η Συναγρίδα με έκανε να τα δω με άλλο μάτι αυτά τα δολώματα.

Από τότε πέρασε καιρός και τα Lunker City ευθύνονται για αρκετά € που έφυγαν από το λογαριασμό μου. Αλλά επίσης ευθύνονται και για αρκετά ψάρια που έφυγαν "εις τόπο χλοερό" μη μπορώντας να αντισταθούν στην απίστευτη κίνηση του fin-s-fish και του Slug .

Η θέση των Lunker City πλέον είναι μόνιμη στην κασετίνα με τις σιλικόνες και πρέπει να πω οτι είναι και η πλειοψηφία των δολωμάτων εκεί μέσα.  

Είτε για Λαβράκια είτε για Λούτσους, το απίστευτο Slug Go θα κάνει τη δουλειά του.

Όταν το ψάρι πονηρεμένο αποφεύγει κάθε είδους δόλωμα, τις περισσότερες φορές θα υποκύψει στη γοητεία του Slug. 

Είναι το τέλειο δόλωμα? Όχι βέβαια...   

Δεν νομίζω να έχει δημιουργηθεί ακόμα αυτό και δεν πιστεύω πως θα δημιουργηθεί ποτέ.

Αυτό που ξέρω σίγουρα, είναι πως αυτά τα δολώματα μου δίνουν τη δυνατότητα να τα παρουσιάσω με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους και να πολλαπλασιάσω τις πιθανότητες επιτυχίας μου.

Εύκολα όσα έγραψα μέχρι εδώ θεωρούνται "διαφήμιση" . Δε διαφωνώ καθόλου. 

Αλλά πρέπει να σταματήσουμε να τρελαινόμαστε νομίζω. Πρόσφατα άκουσα την άποψη οτι "τα ψάρια τα έμαθαν" ή ότι "είναι υπερεκτιμημένα" ...

Με ποια μορφή τα έμαθαν? 

Αρματωμένα ως Weightless, με Jighead, ψαρεμένα με Jerking, Twiching, Jerk-and-fall, με το δόλωμα να σέρνεται στην άμμο, να χοροπηδάει στο βυθό, με τι ακριβώς από όσα βάζει η φαντασία???

Τελικά αν ένα ψάρι τα έμαθε όλα αυτά.... Ε άστο να ζήσει! 

Δεν μπορώ βέβαια να αμφισβητήσω οτι υπάρχουν περιοχές στη Δυτική Ελλάδα, που τα δολώματα αυτά ψαρεύονται εντατικά πάρα πολύ καιρό, πράγμα που έχει αρνητικές συνέπειες στην απόδοση του δολώματος. Αλλά και πάλι ακόμα βλέπω να αναρτούνται φωτογραφίες με Λαβράκια τέρατα από εκείνα τα μέρη...

Όσο για το "υπερεκτιμημένα" θα μου επιτρέψετε να έχω τις αμφιβολίες μου. Είναι ίσως φανερό από όσα έγραψα μέχρι τώρα, αλλά θεωρώ οτι για μια δεκάδα από αυτά τα δολώματα,  είναι πολύ καλά τα περίπου 6€ που κοστίζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. 

Ένα δόλωμα σαν το Fin-S-Fish ή το Slug-go που είναι παγκοσμίως γνωστό για τις "κηδείες" που κάνει, νομίζω οτι θα μπορούσε να πουλιέται παραπάνω και πάλι καλά να είναι...

Read More "Lunker City... Soft killers!!!"

Ανταγωνισμός ή Πλουραλισμός ?

Πριν αρκετά χρόνια στην Ελλάδα η μόνη πληροφοριακή οδός για τον ερασιτέχνη ψαρά ήταν τα "ψαροπεριοδικά" .  Όπως ήταν επόμενο, υπήρξε και αρκετά έντονος ανταγωνισμός, με "δηλώσεις κορυφαίων" και άλλα τέτοια χαριτωμένα, που ουσιαστική διαφορά δεν έκαναν, απλώς αναμόχλευαν τη σκόνη και τη λάσπη και έκαναν τον αναγνώστη να αναρωτιέται :

" Για ψάρεμα δε θα μιλάγαμε? "

Βέβαια όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, καθώς το κάθε περιοδικό είχε συμφέρον από το "μαύρισμα" του ανταγωνιστικού. Μην ξεχνάμε ότι το αναγνωστικό κοινό ήταν -και είναι- εξαιρετικά μικρό σε αριθμούς, σε σχέση με άλλους τομείς. Έτσι η "πίτα" ήταν αρκετά μικρή για να χωρέσει τρία και τέσσερα περιοδικά, πόσο μάλλον όταν το κάθε ένα κόστιζε από 6 έως 7€.

Το θετικό βέβαια ήταν ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, αρκετοί αρθρογράφοι παρουσίασαν νέες τεχνικές στο ευρύ κοινό, και αρκετές άλλες -πάλι μέσα από αυτά τα περιοδικά- εξελίχθηκαν.  Η Ελλάδα από το "Πεταχτάρι" πέρασε σιγά-σιγά στην αρχή και με άλματα μετά, στην εποχή του Carbon.

Ψαρέματα όπως το Εγγλέζικο (ή Match Fishing πιο σωστά), το Bolognese, το Surf Casting, Ledgering, Jigging, Shore Jigging, Spinning, Συρτή με Φύλακα και άλλοι "νεωτερισμοί" μπήκαν στη ζωή μιας και το κλασσικό Πεταχταράκι με το "Ζοκάκι" το "Αφρωτό" και άλλα κλασσικά ψαρέματα αρχίσαμε να τα ξεχνάμε...

Ευτυχώς υπήρξαν και μερικοί Ρεμπέτες ψαράδες - αρθρογράφοι που ξαναέγραψαν για το "Αφρωτό" και το "Ζοκάκι" ενώ το "Greek Πολυάγκιστρο" έμεινε σταθερά στο προσκήνιο χάρη στον Παπαθανασίου.

**********

Ο αθέμιτος ανταγωνισμός με τις δηλώσεις και τα λοιπά όμως, σε συνδυασμό με τη "μόδα των DVD" που κράταγε πολύ ψηλά την τιμή του τεύχους, αλλά και την εμφάνιση κάποιων ψαρευτικών φόρουμ, απαξίωσε τα περιοδικά στον πολύ κόσμο και πλέον αρκετοί ισχυρίζονταν ότι τα περιοδικά δεν προσφέρουν τίποτα, ξεχνώντας βέβαια από πού έμαθαν οι περισσότεροι τις νέες τεχνικές εκείνη την εποχή. Από την άλλη όμως, το κλίμα του "Τύπου" είχε τόσο δηλητηριαστεί από την ίντριγκα που -μοιραία- αυτό συμπαρέσυρε και την ποιότητα των τευχών.  Ήρθε και η κρίση και το γλυκό έδεσε...

Σε αυτή την κατάσταση όμως εμφανίστηκε ένα ενδιαφέρον φαινόμενο. 

Άρχισαν να κάνουν έντονη την παρουσία τους κάποια φόρουμ νέα, διαφορετικά και εξειδικευμένα, όπως οι Greekspinners, οι Psarades και άλλα, ενώ έντονη άρχισε να γίνεται και η παρουσία διαφόρων sites και blogs, όπως το SeaSpinning (να παινέψουμε και το σπίτι μας...), το Sea-Maniacs (το παλαιότερο ψαρο-blog  στην Ελλάδα ίσως), το Custom Rods, FlyFishing.gr, Bluedreamsfishing , Spinningmadness και άλλα, παράλληλα όμως ξεπετάχτηκαν και άλλα sites όπως το Lurebites, CarpMatchfishing, το Sportfishingclub, το Anglers.gr και άλλα ακόμα που -ας με συγχωρέσουν οι owners- δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή.

Τι κοινό έχουν όλα αυτά τα sites πέρα από την ψαρευτική ύλη? 

 Την Αξιοπρέπεια.

Κανείς δεν καταφέρεται εναντίον κανενός και το θέμα που κυριαρχεί είναι το ψάρεμα.

Παρόλα αυτά με την ταυτόχρονη παρουσία όλων αυτών, άρχισε να γίνεται πάλι εμφανές το Ελληνικό στοιχείο της ομοψυχίας...

Φυσικά είναι ορατή η ειρωνεία πίσω από τη λέξη "ομοψυχία"...  

Δεν μπορώ να αντιληφθώ για ποιό λόγο και με ποιά κριτήρια, μπορεί να θεωρεί κάποιος ως "ανταγωνιστικό" ένα άλλο ψαρευτικό site. 

Εκτός βέβαια αν έχει άμεσα οικονομικό όφελος από την μόνη παρουσία του δικού του site. 

Και φυσικά κάτι τέτοιο δεν υφίσταται... Άρα?

Πιστεύω ότι ο "ανταγωνισμός" αυτός , όπως παρουσιάζεται στο Facebook και στις κουβέντες μεταξύ ψαράδων, είναι ένα κακό κατάλοιπο μιας περασμένης εποχής. Της εποχής της παρακμής του Τύπου, που ανέφερα πιο πάνω. 

Ίσως να κάνω λάθος αλλά πιστεύω ότι δεν κάνω. Σιγά σιγά αυτές οι ασθένειες θα εκλείψουν και -ελπίζω- να έρθουμε σε ένα επίπεδο σαν αυτό των Ισπανών φίλων μου, όπου ο ένας στηρίζει τον άλλον με συνεχείς αναφορές και συμμετοχή σε σχόλια.

Κατά την άποψη μου, η ταυτόχρονη παρουσία διαφορετικών sites μόνο καλό μπορεί να φέρει εφόσον τηρείται η αρχή του σεβασμού προς τη δουλειά του άλλου. Την περίοδο που απείχα από το SeaSpinning, είδα κάποια εξαιρετικά άρθρα να αναρτώνται, για διάφορες τεχνικές. Χάρηκα το χρόνο μου με ένα ζεστό καφέ (όταν ο μικρός κοιμόταν) να περιδιαβαίνω το Lurebites και άλλες διάφορες Ελληνικές ιστοσελίδες και φόρουμ, όπου είδα πράγματα που αγνοούσα, ξαναθυμήθηκα άλλα που είχα ξεχάσει, έμαθα άλλες απόψεις για πράγματα που θεωρούσα αλλιώς και γενικά, πέρασα καλά.

Αυτό δεν είναι όμως -και δεν μπορεί ποτέ να είναι- αποτέλεσμα "Ανταγωνισμού" .  Το φαινόμενο που οδηγεί σε τέτοιο πληθωρισμό απόψεων, το ονομάζω "Πλουραλισμό" . 

Ξένη λέξη αλλά περιγράφει πολύ καλά αυτό που συμβαίνει στο internet αυτό τον καιρό. Και είμαστε μόνο στην αρχή!!!

Κάπου ίσως αυτή τη στιγμή να βρίσκεται ένας πιτσιρικάς που διαβάζοντας το SeaSpinning, το Lurebites ή κάποιο άλλο site, να εμπνευσθεί και να δημιουργήσει σε ένα δυο χρόνια το καλύτερο site του είδους.  Ποιός δε θα ήθελε κάτι τέτοιο αλήθεια...  

Ποιός δε χαίρεται να βλέπει τρεις ή τέσσερεις διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα και -ζυγίζοντας- να κρίνει ποια τον εκφράζει ή συνδυάζοντας τα παραπάνω, να γράψει τη δικιά του?

**********

Είναι όλα καλά και σωστά όμως?  Είναι καλό και σωστό να γράφει "ο καθένας ότι του κατέβει" και να δημοσιεύονται απόψεις "κατευθυνόμενες" ή άλλες που επαίρονται ως "ανεξάρτητες" ?

Και βέβαια είναι!

Αυτό προσφέρει ο πλουραλισμός κατατεθειμένων απόψεων ή "Sites" .  Από εκεί και μετά έγκειται στον καθένα να κρίνει ποιον -αν κάποιον- θα παρακολουθεί και για πόσο.

Προς το παρόν τα πράγματα είναι ακόμα στο πεδίο "Ανταγωνισμός" .   Ελπίζω σύντομα να αλλάξει ο τρόπος θεώρησης των πραγμάτων και να επικρατήσει ο Πλουραλισμός.  

Δύσκολο προς το παρόν, αλλά ίσως σύντομα στα σχόλια του κάθε Blogger ή τις σελίδες του Facebook να φιγουράρουν άλλοι Bloggers και Site Owners...

Στον Τύπο φαίνεται ότι νέα πράγματα άρχισαν να κινούνται και τα παλιά θα αναβαθμίσουν την ύλη τους. Εκεί ο ορθός ανταγωνισμός ίσως να δώσει καλύτερη ύλη και -ελπίζω- φθηνότερο περιοδικό γιατί πλέον τα 7€ κοντεύουν να γίνουν... μεροκάματο!!!

Με έπιασε πολυλογία αλλά Σάββατο πρωί με κολλάρο στο λαιμό -που να μην μπορώ να πάω πουθενά- και μετά από πολύ καιρό που έχω να γράψω....  Καταλαβαίνετε...

Read More "Ανταγωνισμός ή Πλουραλισμός ?"