Λίγη ευελιξία και... Λούτσοι υπάρχουν !!!

Ακόμα μια χρονιά που τα κοπάδια των Λούτσων κατακλύζουν τις ακτές και τα λιμάνια της Ελλάδας.
Πριν κάποια χρόνια τους απαξίωνα εντελώς, γιατί θεωρούσα το ψάρεμά τους πολύ εύκολο αλλά και γιατί ο εξοπλισμός μου, δεν άφηνε κανένα περιθώριο "μάχης" με αυτά τα ψάρια και εξηγούμαι :

Τότε τους ψάρευα με ένα υπερβολικά μαλακό καλάμι και με πετονιά 0.25, επίσης υπερβολικά ελαστική. Τι μάχη να γίνει και τι φρένα να πάρει ένα ψάρι, όταν η παραβολή του καλαμιού δίνει μια οργιά και η επιμήκυνση της πετονιάς -τότε- έδινε άλλες δυο οργιές στα είκοσι μέτρα...

Η άποψη άλλαξε όταν με πιο σκληρά καλάμια και νήμα στο μηχανισμό, είδα πόση δύναμη και πόσο πείσμα μπορεί να βγάλει αυτό το ψάρι, ειδικά σε μεγάλα μεγέθη...
Ακόμα θεωρώ ως ένα από τα πιο δύσκολα ψάρια που έχω βγάλει, έναν Λούτσο πάνω από τρία κιλά, που πιάστηκε στη βάση μιας αποχής και για αρκετά λεπτά, ότι και να έκανα, το ψάρι δεν παραδινόταν με τίποτα. Ομολογώ οτι εξεπλάγην όταν είδα τη μακριά σιλουέτα του μπροστά μου...

Πάμε στο παρόν...

Πού να πάνε να γλιτώσουν τα καημένα τα ψάρια....

Στην αρχή τα ψαρεύαμε με όποιο minnow βρίσκαμε με καλή βολή και λίγο"βαθιά" πλεύση.  Στη συνέχεια και αφού τα "Original" και "Crystal" τα έμαθαν οι Λούτσοι και έπαψαν να τα κυνηγάνε, το μακελειό συνεχίστηκε και εντάθηκε, με τις σιλικόνες.
Και ο πιο άσχετος να έριχνε μια σιλικόνη στο νερό, θα έπιανε Λούτσο... Μέχρι που σύντομα τις έμαθαν και αυτές.

Ήρθε η σειρά του περίφημου Sayoris... Πόσα και πόσα ψάρια άφησαν το μάταιο τούτο κόσμο, δίνοντας την τελευταία τους δαγκωνιά σε ένα ψεύτικο κοντόραμφο...  Όπως και στο παρελθόν, τα ψάρια έμαθαν την κίνηση του Sayoris, αλλά πάνω που θα έλεγε κανείς πως "πλέον ψάρια θα πιάνουν λίγοι" (όπως διάβασα στο Facebook) , ήρθε ο μεγαλύτερος σφαγέας Λούτσων μέχρι τώρα...

Το Mommoti !

Πάλι ζημιές και εκατόμβες ψαριών αλλά αυτή η κολώνια κρατάει αρκετά. Φαίνεται πως τα ψάρια αυτά παραμερίζουν τις επιφυλάξεις τους, όταν το μέγεθος του δολώματος και η "δυσκολία" στην κίνησή του, "αξίζουν τον κόπο για μια επίθεση" .

 Το μέγεθος μετράει λοιπόν, όταν πρόκειται για Λούτσους. Έτσι εκτός από τα Mommoti μεγάλη ζημιά κάνουν και τα 17άρια Max-Rap (μετά τη διόρθωση του Takis Koll) αλλά και -κυρίως- τα 175 και 200άρια  DUO Slim - Flyer, τα οποία είναι και βυθιζόμενα.

Λύσεις λοιπόν υπάρχουν πολλές. Αν τα ψάρια δεν τρώνε στο ένα δόλωμα, απλά το αλλάζεις με κάποιο άλλο τύπο. 

Πρόσφατα σε κάποιο ψάρεμα, ένας από τους "επιστήμονες" του ψαρέματος (αυτοί που έρχονται και σε πρήζουν μέχρι που τα παρατάς και φεύγεις) μου έλεγε κουνώντας το κεφάλι : "Ότι και να βάλεις, δεν τρώνε σε τίποτα. Τα έχουν μάθει όλα τα ψεύτικα..."  .
Του απάντησα πως, αν ένα ψάρι έχει μάθει όλα τα δολώματα, τότε χαλάλι του, και ας μην πιαστεί ποτέ" .
Νόμισε πως τον κορόιδευα και ψιλοπαρεξηγήθηκε (οπότε ησύχασα και εγώ), αλλα του έλεγα αλήθεια.

Είναι ποτέ δυνατόν να έμαθε ένα ψάρι ΟΛΕΣ τις παγίδες?  Και αν τις έμαθε κάποιο, ε, άστο να ζήσει!

Αλλά... σιγά μην τα έμαθε όλα !!!

Ψάρια υπάρχουν (θυμίζει τίποτα?)  και από ότι έμαθα στην "Έκθεση" υπάρχουν πολλά. Αρκεί μια ματιά στο Facebook για να δει κανείς φωτογραφίες να αναρτώνται καθημερινά.
Και εδώ στα Χανιά που φέτος -υποτίθεται- δεν φάνηκαν μεγάλα κοπάδια, ψάρια υπάρχουν για όλους.

Όρεξη να υπάρχει και ευελιξία από τον ψαρά.
Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις οτι κάθε βράδυ στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα και με το ίδιο χρώμα  Mommoti ("το Bar φίλε σφάζει" -σου λέει ), θα παίρνεις ψάρια, ανεξαρτήτως καιρού, φεγγαριού και οτιδήποτε άλλου...

Λίγη ευελιξία και προσοχή στις κινήσεις των ψαριών και είπαμε... ψάρια υπάρχουν για όλους. Και δε χρειάζεται να πας και μακριά. Από ότι μαθαίνω, οι ακτές της Αττικής γέμισαν Λούτσους φέτος....


 For my foreign friends :    Loutsos - Loutsoi, is the name for Barracudas in Greek



Σχετικές Αναρτήσεις  :                 

Εποχή του Barracuda

Ένας Λούτσος δε φέρνει την Άνοιξη 

The Lure Destroyers... (Τι περίμενες ?)

Read More "Λίγη ευελιξία και... Λούτσοι υπάρχουν !!!"

Δύο χρόνια SeaSpinning...

Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια...   Να πω την αλήθεια ούτε που το κατάλαβα. Είναι ο κανόνας ίσως, που λέει πως όταν περνάς καλά, ο χρόνος περνάει γρήγορα...

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία δύο χρόνια το SeaSpinning είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη πλευρά της ζωής μου.  Eίναι επίσης αλήθεια όμως, πως τον τελευταίο χρόνο και ειδικότερα το τελευταίο εξάμηνο, μου ήταν σχεδόν αδύνατο να βρω τον χρόνο για να ασχοληθώ με αναρτήσεις, σχόλια και όλα αυτά που "απαιτεί" ένα blog-site.
Ο χρόνος μου αναλώνεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στο baby-sitting, δηλαδή στα παιχνίδια με το γιο μου ή στο να τον νανουρίζω. Και σε κάθε νανούρισμα κοιμάμαι πρώτος οπότε πού να βρω χρόνο....

Όλα καλά όμως και πάμε να δούμε τα δεδομένα του SeaSpinning για ένα χρόνο που πέρασε.

Πέρυσι λοιπόν τέτοιες μέρες ξεκίνησε η μεγάλη άνοδος του Seaspinning στα στατιστικά του. Από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 2012 καθημερινά επισκέπτονταν το SeaSpinning από 250 έως 550 φίλοι με αποκορύφωμα κάποιες μέρες που έσπασε το κοντέρ με πάνω από 650 μοναδικούς επισκέπτες. Συνολικά 59.204 επισκέπτες , εκ των οποίων οι 24.792 ήταν νέοι επισκέπτες, επισκέφθηκαν και διάβασαν το SeaSpinning 154.343 φορές.

Παρά το δυναμικό ξεκίνημα του πρώτου εξαμήνου (το 70% των επισκέψεων τότε πραγματοποιήθηκε) στην πορεία υπήρξε κάμψη γιατί απλούστατα, δεν είχα πια το χρόνο  να ασχοληθώ με το SeaSpinning. 

Τα πράγματα μάλλον αλλάζουν σιγά σιγά οπότε ελπίζω σύντομα να αποκατασταθεί μια σταθερότητα στη ροή των θεμάτων. Δυστυχώς δεν είναι ακριβώς στο χέρι μου πια, ελπίζω όμως να το καταφέρω.

**********

Οφείλω σε όλους τους αναγνώστες του SeaSpinning ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να διαβάζετε τις αναρτήσεις μου και να σχολιάζετε, πάντα ευπρεπώς.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου fish-bloggers από την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, Πορτογαλία, Ιαπωνία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κορέα, Καναδά και Σκανδιναβικές χώρες, για την στήριξη που μου προσφέρουν φιλοξενώντας το SeaSpinning στα Sites τους.

Ακόμα περισσότερο ευχαριστώ τους Miguel de Solorobalizas, VITU, Pescachuff, Ruben Elme, Juan Popper, PescaManel για τη συμμετοχή τους.

Στα Ελληνικά sites το SeaSpinning φιλοξενήθηκε για ακόμα μια φορά και απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Lurebites, Greekspinners.com, SeaManiacs, Psarades.com , Paraktiopsarema.gr , Customrods.gr , Flyfishing.gr, Sportfishingclub.gr , Carp-Matchfishing.gr αλλά και όλα τα sites που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φιλοξένησαν συνδέσμους από το SeaSpinning.

Η φωτογραφία από όπου προήλθε το Banner του SeaSpinning

Σας ευχαριστώ όλους και ελπίζω για μια ακόμα χρονιά το SeaSpinning να κρατήσει το ενδιαφέρον σας και να αξίζει το χρόνο που σπαταλάτε για να διαβάσετε τις σελίδες του.

*** H τελευταία προσθήκη είναι οι ""σχετικές αναρτήσεις"" που βλέπετε ακριβώς από κάτω. Ίσως να κάνει καλύτερη την πλοήγηση, ίσως και όχι. Το αφήνω για λίγο καιρό και θα δούμε...

Read More "Δύο χρόνια SeaSpinning..."

DUO chart!!!

Σίγουρα υπάρχουν πολλές εταιρίες κατασκευής δολωμάτων που διεκδικούν τον τίτλο της "Σοβαρότερης" εταιρίας.  Η DUO βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές και αν κρίνω από τις κινήσεις της, τότε σίγουρα και ανεπιφύλακτα, θα πω οτι είναι η εταιρία που αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο στο να επικοινωνεί με το καταναλωτικό κοινό της.

Με ευχάριστη έκπληξη είδα ένα "χάρτη" όπου αναγράφονται όλα τα βασικά μοντέλα της DUO.  Στην αριστερή στήλη βρίσκεται η ένδειξη του βάθους σε μέτρα και στο χάρτη φαίνεται το πού πλέει το κάθε δόλωμα.

Ο χάρτης αφορά κανονικές συνθήκες (όχι καμιά τρελή φουρτούνα) και βέβαια δεν λαμβάνει υπ΄όψιν τα ενδεχόμενα jerks του χειριστή.
Τα βάθη είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο σημείο αναφοράς και μακάρι να δούμε τέτοιους χάρτες και από άλλες εταιρίες.

Read More "DUO chart!!!"

Αποφώνηση...

Τέλειωσε κι αυτή η "ψαρομάζωξη" ...

Περίμενα πως θα περάσω καλά, αλλά η αλήθεια είναι πως πέρασα ακόμα καλύτερα. Το γέλιο δεν έλειψε, τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν και το μόνο που έλειπε ήταν... τα ψάρια.

Στο ξεκίνημα της ημέρας ο ήλιος μας ζέστανε αρκετά και ανέβηκε περισσότερο η διάθεση όλων. Παρόλα αυτά, η πρόβλεψη του καιρού έπεσε μέσα και δυστυχώς σε μια μέρα "ανταριασμένη" με τα σύννεφα της καταιγίδας να περνάνε από πάνω μας (ευτυχώς έβρεξε καλά μόνο τρεις φορές και για λίγο την κάθε φορά), με το βαρόμετρο να έχει πάθει ίλλιγγο από το ανέβα κατέβα, δεν περίμενε κανείς να βγουν πολλά ψάρια.

Αυτό που περίμενα ήταν να δω κάποιο Λαβράκι να βγαίνει και όντως έτσι έγινε.

Μεγάλος "άτυχος"  ο Βασίλης που είχε την έμπνευση να ρίξει πριν την κοπή της πίτας, και ένα εντυπωσιακό Λαβράκι 2,5kg του χτύπησε μόλις μισή ώρα πριν την Έναρξη του ψαρέματος.
Και βέβαια τα εισαγωγικά γιατί πόσο ατυχία είναι να πιάνεις ένα Λαβράκι 2,5kg?

Με μια Μουρμούρα περίπου 400γρ και μια Σουπιά πήρα την άτυπη τρίτη θέση .   Δεύτερος ο Γιάννης Πετράκης με ένα μικρό Μυλοκόπι.

Άλλα ψάρια δεν είχαμε πέρα από κάποια μικρά.

Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και συνολικά η έκταση που ψαρεύαμε ήταν πάνω από 1km.
Η ψησταριά δούλευε συνεχώς, το κρασάκι εξαιρετικό και μας ζέσταινε καλά, και το κέφι δεν σταμάταγε.

Για το τέλος άφησα τον νικητή, δηλαδή τη Νικήτρια, την μόνη γυναίκα που ψάρευε!!!
Με ένα ωραίο Λαβράκι που έπιασε το βράδυ, πήρε το Κύπελλο (Champions League) για το μεγαλύτερο ψάρι αλλά και ένα Biomaster 8000.





Όλοι έδωσαν ραντεβού για την επόμενη φορά και προσωπικά ελπίζω να ξαναγίνει κάπου μέσα στο Μάϊο ή το Σεπτέμβρη που γυαλώνουν πεινασμένες οι Τσιπούρες στις παραλίες των Χανίων.
Εις το επανειδείν λοιπόν...

Περισσότερες φωτογραφίες στο :

ChaniaFishing.blogspot.com

Read More "Αποφώνηση..."

Συλλογικό ψάρεμα στα Χανιά !

Το κατάστημα του φίλου μου Βαγγέλη Ασγουδάκη διοργανώνει ένα Συλλογικό Ψάρεμα που θα συνδυαστεί με την κοπή της πίτας του 2013.

Θα γίνει στην παραλία του Μάλεμε αυτή την Κυριακή 10/2/2013 στις 15:00 και θα τελειώσει στις 22:00 .  Όπως κάθε φορά θα βραβευτεί το μεγαλύτερο ψάρι σε βάρος και ο τυχερός που θα βρει το φλουρί της πίτας. Πέρα από αυτό θα υπάρχει και κλήρωση για να μοιραστούν τα υπόλοιπα δώρα, μιας και φέτος οι χορηγοί είναι αρκετοί.

Κάθε χρόνο συμβαίνει αυτή η γιορτούλα που στήνεται πάνω στο κύμα και κάθε χρόνο με τον καιρό να χαλάει εκείνη τη μέρα.  Όμως πάντα καλά περνάμε και φέτος πάλι καλά θα περάσουμε...

Όσοι είστε στην Κρήτη και την Κυριακή θέλετε να ψαρέψετε κάπου, ελάτε στην παρέα, καλύτερα δύσκολα θα βρείτε.

Έχει δημοσιευτεί και σχετική ανάρτηση στο

***** ChaniaFishing.blogspot.gr *****

 ***** ChaniaFishing.blogspot.gr *****

Read More "Συλλογικό ψάρεμα στα Χανιά !"

Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι...

Πριν αρκετά χρόνια το ψάρεμα που ασχολιόμουν συστηματικά ήταν το εγγλέζικο (Match) και το Bolognese. Τότε το ψάρι που με έκανε να "κολλήσω" με τους φελλούς ήταν αναμφισβήτητα ο Σαργός. Μάλιστα λόγω της μετακίνησησής μου στα Χανιά -μια περιοχή που βρίθει από Σαργούς- το ψάρι αυτό κυριαρχούσε στο καλάθι μου στα περισσότερα ψαρέματα. Θεωρούσα μάλιστα -και θεωρώ ακόμα- οτι χωρίς Σαργό, εγγλέζικο δεν θα υπήρχε για μένα (και ίσως και για τους περισσότερους).

 

Εκείνη την εποχή ξεκινούσα να μαζεύω ότι πληροφορία έβρισκα για το Spinning. Πίστευα μέσα μου (διαίσθηση?) οτι αυτό το ψάρεμα θα με απασχολούσε στο μέλλον. 

Η ώρα αυτή δεν άργησε να έρθει και κάποια στιγμή άρχισα κουβέντες και ερωτήσεις στους πιο έμπειρους.

Παρατηρούσα οτι όλοι συμφωνούσαν σε ένα πράγμα : 

"Το Λαβράκι είναι όλα τα λεφτά στο Spinning" .

Ήταν ξεκάθαρη μια "εξάρτηση" των -λίγων τότε- αρθρογράφων spinners με το Λαβράκι. Η σχέση τους μαζί του ήταν περίπου ίδια με τη σχέση των "εγγλεζάδων" με το Σαργό. Εκείνο τον καιρό το Λαβράκι απασχολούσε σχεδόν αποκλειστικά τα άρθρα που δημοσιεύονταν.  Όπου και να κοιτούσε κανείς έβλεπε Λαβράκια και λίγα (πολύ λίγα) Γοφάρια και Λούτσους.



Εκείνες τις μέρες το Λαβράκι αντιπροσώπευε τον κύριο και ίσως  τον μόνο στόχο υψηλής αξίας για τον παράκτιο Spinner. Τα πράγματα τώρα είναι τελείως διαφορετικά. Θυμάμαι να διαβάζω για Μαγιάτικα και Συναγρίδες, τα οποία υπήρχαν μόνο ως ουτοπικός στόχος και μόνο κατά (πολύ μεγάλη) τύχη.
Θυμάμαι μια φωτογραφία του Quattrochii που με είχε στοιχειώσει, με μια μεγάλη Λίτσα ακουμπησμένη στο γόνατό του. Έλεγα οτι αυτά τα ψάρια είναι "εκτός στόχων" και μακρινά όνειρα. Λίγο πολύ το ίδιο έλεγε και ο ίδιος τότε...

Στιγμιότυπο απο το Thalassa με τη φωτογραφία που με στοίχειωνε

Ποιός μπορεί να πει τώρα οτι Μαγιάτικα, Λίτσες και Συναγρίδες είναι ουτοπικός στόχος? 
Πλέον και τα εργαλεία υπάρχουν, αλλά και οι τεχνικές.
Λόγω της σχέσης μου με το Shore Jigging, έχω βρεθεί πολλές φορές μπροστά στο σχεδόν ρητορικό ερώτημα από διάφορους φίλους : " Ποιό είναι το καλύτερό σου ψάρι?" . Και βέβαια το λέω ρητορικό γιατί όλοι -μα όλοι- θεωρούν οτι θα απαντήσω "Συναγρίδα" !
Έτοιμος ο άλλος να πάρει πάσα από την απάντησή μου και να αρχίσει να μου λέει για Συναγρίδες και άλλα "τέρατα" και ξαφνικά παίρνει την απάντηση... "Το Λαβράκι !!! "
Και βέβαια η αμηχανία και απογοήτευση (γιατί η "πάσα" δεν έγινε) είναι έκδηλη...

Αφού τα "κάστρα έπεσαν" και βέβαια μιλώ για τις Συναγρίδες, (πάντα ήταν ένα όνειρο για μένα) αλλά και τα Μαγιάτικα, και αφού έσβησε η φωτιά των ανικανοποίητων στόχων μετά από επανειλλημένες επιτυχίες σε αυτά τα ψάρια, έμεινε πια καθαρό το τοπίο για να έχει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Το δικό μου?  Ποτέ κανένα ψάρι δε με συγκίνησε περισσότερο από το Λαβράκι.
Μήπως έπιασα περισσότερες Συναγρίδες και Μαγιάτικα από ότι Λαβράκια?  Όχι βέβαια!
Μήπως είναι περισσότερο μαχητικά από ότι τα προηγούμενα δύο? Δεν τίθεται καν θέμα.
Τότε γιατί αυτό το κόλλημα με το Λαβράκι? Τόσα ψάρια -και σημαντικά μάλιστα- έχουν λυγίσει το καλάμι μου αλλά και των περισσοτέρων.

Πολύτιμο ψάρι αλλά...

Όμως τι άλλο θα μπορούσε να είναι? Ποιό άλλο ψάρι κάποιου σεβαστού μεγέθους μπορεί, να κρύβεται ακριβώς πίσω απο το βραχάκι που είναι πέντε μέτρα μακριά σου?
Ποιό ψάρι μπορεί να βρίσκεται στο ποιό αναπάντεχο μέρος που θα μπορούσες να φανταστείς και με μια ξαφνική έκρηξη "από το πουθενά" , να εξαφανίσει το δόλωμά σου και να λυγίσει με βιαιότητα το καλάμι σου?
Γιατί μεγάλος μαχητής μπορεί να μην είναι, αλλά όταν πιαστεί αρκετά κοντά σου, το πρώτο φευγιό έχει αρκετή δύναμη αν και μικρό σε διάρκεια.,
Ποιό άλλο ψάρι ενεδρεύει στα ρηχά και κάποιες φορές όταν συναπαντηθείς μαζί του -χωρίς να βαστάς καλάμι- το βλέπεις ξεκάθαρα οτι σε κοιτάει και σε ζυγίζει σαν πιθανή απειλή?
Ποιό άλλο ψάρι το συναγωνίζεται σε ευφυία?
Ποιό άλλο ψάρι - κυνηγός μπορεί να πλησιάσει έστω, την γεύση (καθαρά προσωπικό αυτό) ενός δίκιλου Λάβρακα  ?
Θα μπορούσα να απαριθμώ πολλούς ακόμα λόγους, για τους οποίους είναι τόσο σημαντικό -κυριολεκτικά πολύτιμο- για μένα, αλλά νομίζω το πνεύμα είναι σαφές...

 
Θα μου πει κάποιος οτι υπάρχουν και τα Γοφάρια και οι Λίτσες. Και βέβαια υπάρχουν. Και αυτά μπορεί να τα πιάσεις σε πολύ εντυπωσιακά ψαρέματα.  Ψαρέματα που θα σου αφήσουν εικόνες να τις θυμάσαι για πάντα. Αλλά κανένα από τα δύο αυτά ψάρια, δεν συγκεντρώνει όλα αυτά τα πλεονεκτήματα -και τόσα ακόμα- μαζί.  Μπορεί το φευγιό της Λίτσας να μην έχει ταίρι, αλλά το χτύπημα του Λάβρακα στα ρηχά νερά και κοντά σου, επίσης δεν έχει ταίρι.


Σκέφτομαι οτι τα χρόνια θα περάσουν και αν είμαστε τυχεροί (και σώφρονες) θα ψαρεύουμε Λαβράκια και μετά από πολύ καιρό. Και τότε θα υπάρχουν κι άλλα ψάρια κυνηγοί στη θάλασσα. Ίσως τότε κάποιος μικρός ψαράς να κοιτάει πώς γυαλίζουν τα μάτια του μπαμπά του, όταν πιάνει ένα μεγάλο Λαβράκι και να αναρωτιέται μέσα του...

Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι...?

Read More "Τι κόλλημα κι αυτό με το Λαβράκι..."

Μια βολή ακόμα...

Έχει σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που σε κάνει να σηκωθείς χαράματα από το ζεστό σου κρεββάτι για να πας μέσα στο κρύο και -πολλές φορές- τη βροχή, να ψαρέψεις?  Τι είναι αυτό που ανυπόμονα περιμένεις ήδη από το προηγούμενο βράδυ που κανόνισες το ψάρεμα?
Σίγουρα η απάντηση είναι εύκολη : Η αγάπη και το μεράκι για το ψάρεμα. 
Όμως ακόμα ειδικότερα, τι είναι αυτό που,  αντί να πας για Match Fishing ή Surf Casting ή οτιδήποτε άλλο, σε έκανε να αρπάξεις το σάκο με τα τεχνητά και το καλάμι του Spinning και να μαστιγώνεις ασταμάτητα τη θάλασσα?
Τι είναι αυτό που σε κάνει να ρίξεις μια βολή ακόμα?

Πόσες και πόσες γραμμές δεν έχουν γραφτεί περιγράφοντας την πάλη με κάποιο δυνατό ψάρι...
Σε Casting, είτε σε Match, είτε σε Shore Jigging (ειδικά εδώ), ή στο κλασσικό Spinning, όλοι σχεδόν οι αρθρογράφοι αλλά και οι υπόλοιποι ψαράδες, έχουν αφιερώσει αρκετό χρόνο να περιγράφουν τα τραβήγματα του ψαριού τροπαίου. Ούτε και θυμάμαι πόσες γραμμές έχω αφιερώσει και προσωπικά για να γράφω αφηγήσεις από ψαρέματα. Άλλα πρόχειρα και άλλα δημοσιευμένα, αλλά η μάχη με το ψάρι πάντα είναι τα 3/4 του άρθρου.
Άρα η πάλη με το ψάρι θα έπρεπε να είναι το κίνητρο.
Έτσι δεν είναι...?

Από την άλλη δίκιο θα είχε και κάποιος να ισχυριστεί οτι αν δεν πιάνει ψάρια και δεν τα βγάζει, δεν έχει κίνητρο. Ποιός θα του έλεγε οτι κάνει λάθος?  Μπορεί πράγματι το πετυχημένο ψάρεμα να μην κρίνεται από το πόσα νεκρά ψάρια υπάρχουν γύρω σου, αλλά πώς να το κάνουμε, θες να πιάσεις και το ψάρι σου. Σίγουρα το αποτέλεσμα είναι ένα σημαντικός παράγοντας για την κάθε εξόρμηση.
Άρα αυτό πρέπει να είναι το κίνητρο?


Κάποιος πάλι, μπορεί να ισχυριστεί οτι και μόνο η επαφή με τη θάλασσα, είναι αρκετή για να τον ξαναστείλει στην παραλία, αλλά η επαφή με τη θάλασσα έχεις και με άλλες τεχνικές. Και μη βιαστεί κάποιος να πει οτι με το Spinning η επαφή είναι εντονότερη, θα είναι ψέμα.
Άρα?

Φαίνεται οτι τα κίνητρα μπορεί να είναι πολλά και διαφορετικά για τον καθένα, αλλά μιας και το τράβηξα μέχρι εδώ, θα πω και τη δική μου άποψη. Έχω την αίσθηση όμως οτι πολλοί θα συμφωνήσουν.

Σχεδόν σε όλες τις αφηγήσεις που έχω γράψει, κάθε φορά πασχίζω να βρω τρόπο να περιγράψω αυτή τη στιγμή και κάθε φορά αποτυγχάνω. 
Πόση αδρεναλίνη με κατακλύζει όταν το χτύπημα δεν το περιμένω και πόση μαζί με ενθουσιασμό όταν το χτύπημα έρχεται ακριβώς τη στιγμή και στο σημείο που περιμένω...
Με ποιές λέξεις να το περιγράψω αυτό το κύμα που με κατακλύζει, όταν ένα απαλό "τακ" διαδέχεται ένα ξέφρενο φευγιό. Εκείνη τη στιγμή που μέσα σε όλους τους χειρισμούς, παράλληλα το μυαλό ψάχνει να δώσει ταυτότητα στο ψάρι και να το χειριστεί αναλόγως...
Πώς να περιγράψω τη στιγμή που ένα Μαγιάτικο χτυπάει το jig και λυγίζει ανεξέλεγκτα το καλάμι απειλώντας να με παρασύρει κι εμένα μαζί του!!!
Με ποιό τρόπο να περιγράψω την ώρα που ένα απαλό "τακ" με κάνει να "καρφώσω" το Λούτσο που πιστεύω οτι τσίμπησε και ενώ μέχρι τότε τα ψάρια είναι μικρά, ξαφνικά ένα τρομακτικής έντασης φευγιό με δυνατά τινάγματα φανερώνει οτι έπιασα ένα κτήνος...


Νομίζω οτι είναι πέρα από ξεκάθαρο πως αυτό που προσωπικά με κάνει να πηγαίνω κάθε φορά στη θάλασσα, αυτό που με κάνει να ρίξω ακόμα μια βολή είναι εκείνη η μαγική στιγμή... Το χτύπημα!!! 
Κάτι που με ακολουθούσε από την αρχή και τελικά, εδώ που το σκέφτομαι γράφοντας αυτές τις γραμμές, σε ότι ψάρεμα και αν έκανα, αυτό που περίμενα πάντα ήταν αυτή η μαγική στιγμή που το καλάμι λυγίζει απότομα, ο φελλός βούλιαζε, ή το jig "κάπου" σταμάταγε και μετά αυτό το "κάπου" ξέσπαγε σε δυνατό φευγιό.
Πάντα αυτό που μου έδινε δύναμη για μια ακόμα βολή, ήταν αυτή η αναμονή του μεγάλου τσιμπήματος...

Θα μου πεις, "δηλαδή η πάλη με το ψάρι δεν σε ενδιαφέρει?"

Και βέβαια με ενδιαφέρει. Άλλωστε όπως προείπα, και εδώ έχω γράψει "παραμυθάκια" (Fairy tales) όπου περιγράφω τέτοιες μάχες. Και πώς θα μπορούσα άλλωστε να κάνω αλλιώς, όταν η μάχη με κάποιο μεγάλο ψάρι προσφέρεται για περιγραφή με εικόνες.

Και η πάλη αλλά και το αποτέλεσμα με κάποιο δυνατό ψάρι παραδομένο μέσα στην απόχη, είναι εκ των ουκ άνευ και θα ήταν από ψέμα μέχρι υπερβολή να πω οτι δεν με ενδιαφέρουν, ή οτι έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Είναι δύσκολο στη διατύπωσή του, αλλά θα προσπαθήσω να το αποδώσω.



Για μένα το ψάρεμα είναι σαν ένα ψηφιδωτό. Όλες οι ψηφίδες είναι το ίδιο σημαντικές. Έστω μια να λείπει, το ψηφιδωτό χαλάει. Η επαφή με τη θάλασσα, η επιλογή δολωμάτων, η δημιουργία συλλογής από γυαλιστερά ψαράκια, η πάλη με κάποιο ψάρι, το να κρατάω το ψάρι στα χέρια μου μετά, η ανέλπιστη επιτυχία από μια Συναγρίδα ή ένα καλό Λαβράκι, όλα αυτά και τόσα ακόμα είναι οι ψηφίδες στο δικό μου θαλασσινό ψηφιδωτό.
Όμως στο κέντρο βρίσκεται μια μεγάλη έντονη ψηφίδα, που χωρίς αυτή όλα τα υπόλοιπα χάνουν το χρώμα τους. Είναι αυτή που δίνει ζωή σε όλο το ψηφιδωτό.
Είναι αυτό που σε κάθε ψάρεμα, ακόμα και σε άψαρες μέρες, με ωθεί να κάνω μια βολή ακόμα...
Η μαγική στιγμή του τσιμπήματος και της πρώτης αντίδρασης του ψαριού. Όσο πιο έντονη τόσο το καλύτερο!

Πάω για ψάρεμα ...

 

Read More "Μια βολή ακόμα... "