Παιχνίδια της Θάλασσας...

Ρίχνοντας μια ματιά στα video που έχω ακόμα αδημοσίευτα στο αρχείο μου, δεν μπορούσα παρα να  ξεχωρίσω ένα video από το πιο "δύσκολο" ψάρι που έχω αντιμετωπίσει μέχρι τώρα με το MUTHOS.

Πιστεύω οτι αν και από αρχείο, αξίζει να δημοσιευτεί, μιας και είναι μια ιδιαιτέρως περίεργη περίπτωση.  

Μια περίπτωση όπου φαίνεται ξεκάθαρα πως, κάποιες φορές η Θάλασσα σου κάνει δώρα όμως την ίδια στιγμή αποφασίζει να παίξει μαζί σου.

Ίσως κάποιος αναρωτηθεί, γιατί τα εισαγωγικά στη λέξη -δύσκολο- ... Θα καταλάβετε παρακάτω όμως.

**********

.... Μετά από αρκετές άκαρπες ριξιές, όπου φαινόταν πως μάλλον ήρθε η ώρα να φύγω, μια περίεργη κίνηση στην επιφάνει του νερού , περίπου 50μτ μακριά, μου τράβηξε την προσοχή. Τονάκια!!!

Μεγάλες στιγμές... Τα χέρια πήραν φωτιά να προλάβω να φέρω πίσω το jig και να ξαναρίξω πίσω από το κοπάδι. Τα ψάρια όπως τα έβλεπα, φαίνονταν αρκετά μεγάλα...

Βιαστική βολή και γρήγορα μάζεμα -φωτιά στο μηχανάκι- με τον πλάνο να χοροπηδάει στην επιφάνεια του νερού και... τίποτα!

Ξανά βολή ακόμα πιο πίσω από το κοπάδι και ακόμα πιο γρήγορο μάζεμα με το jig να "πετάει" πάνω στο νερό και ξαφνικά μια ράχη κινείται απότομα προς το δόλωμα. Ένα μικρό τρεμούλιασμα στο καλάμι, ένα αποτομο μικρό κεφάλι και... άρχισαν τα όργανα!!!

**********

Τα φρένα του Technium πήραν φωτιά στην κυριολεξία. Έχοντας εμπιστοσύνη στο 0,50 παράμαλο, έβαλα πολλή δύναμη, μήπως και μπορέσω να γυρίσω το κεφάλι του ψαριού που "με είχε βάλει πλάτη" και κόντευε να αδειάσει τη μπομπίνα... Μάταιος κόπος!

Η δύναμη που αντιμετώπιζα ήταν πολύ μεγάλη και ότι κι αν έκανα, δε φαινόταν να τα καταφέρνω.

Παρ' όλα αυτά μετά από συνεχή πίεση, το MUTHOS άρχισε να επιβάλλεται πάνω στο ψάρι και άρχισα να παίρνω κάποια μέτρα, γιατί η μπομπίνα είχε πραγματικά αδειάσει!

Κάποια στιγμή το ψάρι φάνηκε να παραδίνεται, και προς έκπληξη μου, το βάρος του εξακολουθούσε να είναι πολύ μεγάλο. Κάποια στιγμή άρχισα να μουρμουρίζω "μα καλά τι έχω πιάσει..." γιατί όντως αυτό πoυ αντιμετώπιζα ήταν κάτι που δεν μου είχε ξανατύχει. Το MUTHOS δεν το είχα ξαναδει -μέχρι τότε- τόσο λυγισμένο και πρέπει να πω οτι το λύγισμα είχε φτάσει μέχρι τη λαβή του καλαμιού! Όσοι έχουν την τύχη να ψαρεύουν με αυτό το καλάμι, καταλαβαίνουν για πόση δύναμη μιλάω...

Πάνω που σκεφτόμουν πως το ψάρι παραδόθηκε εντελώς, σαν να με κατάλαβε, έκανε ένα τελευταίο φευγιό που έκανε το καλάμι να τρέμει καθώς χτύπαγε με την ουρά του το παράμαλο. Αλλά ήταν και το κύκνειο άσμα του... Από εκείνο το σημείο και για αρκετά λεπτά (!) το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθώ να φέρω έξω ένα σχεδόν νεκρό βάρος. Αλλά μεγάλο βάρος...

Προς το τέλος του video φαίνεται το ψάρι και η πρώτη μου αντίδραση είναι να πιάσω το κεφάλι μου. Πραγματικά δεν πίστευα αυτό που έβλεπα... Ένα Καρβούνι (False Albacore) γύρω στα πέντε- έξι κιλά έκανε όλο αυτό το σαματά?

Αμέσως μετά φάνηκε και η αιτία. Το ψάρι ήταν πιαμένο ακριβώς στο κέντρο του σώματος. Το ένα αγκίστρι το είχε αρπάξει προς τη ράχη και το άλλο το κράταγε ακριβώς από το κέντρο. Τραβούσα το ψάρι όχι ανάποδα, αλλά - ακόμα χειρότερα- με το πλάι.  Το τονάκι δε χρειαζόταν καν να βάλει δύναμη, παρα αρκούσε να μένει κάθετα προς εμένα για να μην μπορέσω να το βγάλω ποτέ!

Πάλι καλά που έκανε τα φευγιά του, και άλλαζε λίγο η γωνία με το παράμαλο και έτσι μπόρεσα να το κουράσω. Ακόμα και σχεδόν νεκρό, η αντίσταση του σώματός του ήταν τέτοια που τρόμαξα να το βγάλω...

Λέγεται πως, αν σου πουν την υπόθεση της ταινίας, μετά βαριέσαι να τη δεις, αλλά ο ήχος των φρένων δεν περιγράφεται... Και μόνο γι αυτό αξίζει να δείτε το video.

Παιχνίδια της Θάλασσας... Η συγκίνηση της μάχης τεράστια και η προσμονή για να δεις το ψάρι που κέρδισες με την αξία σου ακόμα μεγαλύτερη. Και πάνω που λες οτι έπιασες το θηρίο, έρχεται μπροστά σου ένα Καρβούνι που θα μπορούσε να βγει και με ένα καλό καλάμι medium spinning...

Ίσως ακουστεί άσχημα, αλλά τη στιγμή που είδα μπροστά μου τι ήταν αυτό που πολέμησα τόσο να βγάλω έξω ένιωσα περίπου σαν τη στιγμή που έχασα τη Συναγρίδα σε κάποιο άλλο video...

Γι αυτό λέω πως είναι παιχνίδια της Θάλασσας. Τη μια στιγμή λαχταράς, την επόμενη απογοητεύεσαι και μετά καταλαβαίνεις οτι "απογοητεύεσαι" με ένα υπέροχο ψάρι 5,6 κιλών στα χέρια σου...